O blogue cultural de Marcial Tenreiro publica un artigo titulado Pola defensa de Elviña. Desde a súa mirada reflexiva lévanos a unha discusión entre a dicotomía establecida entre “progreso” e “patrimonio”, e a como se usan estes conceptos contra os que viven en áreas con forte pegada cultural.
Dentro do artigo, que vos convidamos a ler, destacamos un comentario marcado por unha fina ironía que ben resume moito do que levamos falado sobre a destrución do rural:
“É dicir cando pensamos no patrimonio pensamos en pedra e nunca no entorno desas pedras, e o entorno de Elviña é o dunha aldea rural, a única que lles queda posiblemente aínda, como "aldea irreductible" de Asterix na La-Coruña postvazquista, esa do ladrillo e dos parques temáticos -perdon museos-. Esa aldea "rural", con perdon, ten un contexto, unhas formas de vida, uns usos, chamenselle tradicións (…)”
Dentro do artigo, que vos convidamos a ler, destacamos un comentario marcado por unha fina ironía que ben resume moito do que levamos falado sobre a destrución do rural:
“É dicir cando pensamos no patrimonio pensamos en pedra e nunca no entorno desas pedras, e o entorno de Elviña é o dunha aldea rural, a única que lles queda posiblemente aínda, como "aldea irreductible" de Asterix na La-Coruña postvazquista, esa do ladrillo e dos parques temáticos -perdon museos-. Esa aldea "rural", con perdon, ten un contexto, unhas formas de vida, uns usos, chamenselle tradicións (…)”
Moi interesante é a perspectiva diacrónica que nos ofrece no seu artigo, sobre a nosa vision dos que viviron no pasado para achegarse a un presente no que temos que achantar ante o que o progreso nos dita.
En fin, moi refrescante a súa mirada desde a lóxica do legado cultural. Ficamos moi agradecidos desde Elviña e convidámolo a participar no rescate da nosa memoria.
O artigo podedes lelo en:http://www.blogoteca.com/archetenrreiro/
No hay comentarios:
Publicar un comentario