As agrupacións de zonas rurais esixen a conservación dos núcleos tradicionais

La Opinión de A Coruña

20/02/10

A Coruña

Os residentes nos barrios máis periféricos solicitan ao Concello que modifique a normativa que incrementa a protección urbanística dos terreos nos que viven

José Manuel Gutiérrez A Coruña

A persistencia dos núcleos rurais do municipio coruñés, cun número considerable en relación ás súas reducidas dimensións, é a principal preocupación das asociaciçons que agrupan aos residentes nestas áreas. Os colectivos nos que existen estas entidades de poboación reclaman que se teñan en conta as recomendacións do autor do plan xeral, Joan Busquets, para que se manteña a tipoloxía das antiguas aldeas que aínda resisten nas zonas periféricas do casco urbán.

. Bens é Nostián. As asociacións destes dous núcleos reclaman de forma conxunta que sigan sendo considerados como entidades rurais, de forma que os terreos que rodean ás vivendas existentes sexan calificados como rústicos de protección ordinaria e non de protección especial. A fin é que os veciños poidan seguir construíndo vivendas unifamiliares nambas localidades, coa fin de manter o seu sistema de vida tradicional.

Un veciño de Bens na súa horta, xunto á refinería de Repsol. / f. martínez

. O Portiño. O colectivo decidiu integrarse na plataforma Dereito á cidade, que presentou alegacións ao plan nas que critica o modelo elixido para a súa elaboración, a falta de participación cidadá real e a excesiva edificabilidade autorizada. O proxecto de construción dun gran número de vivendas neste barrio, que suporá a desaparición do núcleo existente e o realoxo dos veciños en novos edificios, é a principal preocupación dos residentes.

. As Xubias. Busquets alaba as características deste barrio e defende a súa conservación, pero os veciños reclaman uns accesos adecuados desde a Avenida da Pasaxe, xa que na actualidade é imposible a chegada dos autobuses urbáns e dos vehículos dos bombeiros. A asociación esixe ademais unhas zonas verdes reais, xa que as únicas previstas son taludes con fortes pendentes.

. Castro de Elviña. A consolidación dos núcleos de San Vicente e O Castro é o obxectivo do colectivo veciñal, que se opón á construcción de vivendas colectivas, e esixe a catalogación de elementos etnográficos como as fontes e que se garantice a supervivencia das casas afectadas pola ampliación do campus universitario.

. O Birloque-San Cristovo das Viñas. Tamén esta asociación alega á normativa de alturas, ao tempo que reclama alternativas aos viais que pasarán por este barrio, para o que conta co apoio da federación veciñal. A entidade defende que o núcleo das Rañas manteña o seu carácter rural e que se modifique a súa conversión nunha zona verde.

. Feáns. A agrupación veciñal mostra a súa disconformidade coa ordenación proposta para toda a zona máis elevada desta parte do municipio, como a próxima ao colexio Obradoiro. Os residentes desexan ademais que o val de Mesoiro, ao que o novo plan xeral define como zona de protección paisaxística, conserve a súa calificación urbanística actual para que se poidan construír vivendas unifamiliares no futuro.

. Visma. O barrio esixe unha mellor comunicación coa terceira ronda e a construción dunha vía periférica que evite o paso do tráfico polo núcleo actual. Outra reclamación refírese á glorieta existente no barrio, xa que o plan redúcea á metade da súa superficie actual e os veciños consideran que debería estar regulada mediante semáforos.

. Eirís. A ordenanza sobre alturas tamén é alegada por esta asociación, que reclama ademais a conservación das vivendas unifamiliares no monte Mero, así como nas zonas de Curramontes e Castaño de Eirís. Tamén pide o colectivo que o polígono de Pedralonga non resulte afectado pola lei galega sobre o litoral, xa que estará moi próximo ao borde da ría.

. A Zapateira. As alegacións desta asociación defenden a consolidación dos núcleos urbáns na súa zona porque estiman que a nova normativa deixará fóra de ordenación a vivendas que agora están en terreo urbanizable e que o plan define como rústico.

A continua expansión do casco urbán coruñés cara os arredores supón unha seria ameaza para a continuidade dos núcleos de poboación rurais que aínda existen no municipio, segundo afirma Joan Busquets no proxecto do plan xeral. O urbanista catalán sinala que o contacto entre as antigas aldeas e os edificios modernos é "en moitos casos directo, sen apenas transición" e califica de "invasión" o proceso mediante o cal a cidade penetra nestas zonas rurais.

Para o autor do novo deseño urbán da Coruña, en moitos casos "é imposible garantir o entorno mínimo rural que a lei establece para a preservación da súa condición de núcleos rurais", que no caso de Galicia está fixado en 50 metros de distancia con relación ás vivendas tradicionais. Na súa opinión, a definición legal fai que sexa imposible considerar como rural ningún dos núcleos de poboación coruñeses, que no plan xeral aparecen tipificados como "tradicionais", aínda que o seu solo clasifícase como urbán, aínda que diferenciado do que admite a edificación compactada que se autoriza no resto do municipio.

Busquets estima que os núcleos rodeados por completo de solo urbán "perderon o seu carácter rural" e que se integrarán na zona urbana "con maior ou menor fortuna". Para este técnico, o tamaño das parcelas residenciais e a forma na que se agrupan as vivendas serve para identificar os núcleos tradicionais coruñeses. No plan sinálase que a superficie media dos terreos edificados vai dos 100 aos 200 metros cadrados e que a agrupación habitual é en ringleira de polo menos tres casas, o que en opinión do seu autor "configura unha imaxe máis próxima a un modelo de crecemiento suburbán que a unha implantación rural".