El País
19/10/2009
Galicia
19/10/2009
Galicia
Silvia R. Pontevedra. Santiago
"No sabía que en Galicia hubiese tantos gallegos", comentáballe ao vixiante do aparcamento da Praza de Galicia un dos turistas que quedaron atrapados co seu coche máis de media hora, sen poder saír, porque a riada de manifestantes atascaba a rúa. "Estes, mañá, apúntanse a Galicia Bilingüe", bromeaba algún dos que ían na marcha ao ver a ringleira de autos que se perdía dentro do garaxe. Enriba da porta da saída de vehículos, nunha pantalla luminosa, o Concello de Santiago pasaba ese anuncio no que Gadis convida a vivir "como galegos".
Miles de persoas ateigan a praza da Quintana. EFE
A xente non deixaba de pasar, e non deixaría de facelo até tres horas máis tarde, cando a Fran Rei (vicepresidente da Mesa e coordinador de Queremos Galego, a plataforma que convocou o acto), o chamaron ao móbil para avisalo de que aínda había grupos saíndo da Alameda. Unha parella de municipais comentaba durante a marcha que debían de ser "máis de 50.000 persoas", e logo confirmaba a cifra, unha vez supervisada polos mandos, o axente ao que onte pola tarde lle tocaba garda ao teléfono: "Aquí deixáronme anotado 50.000". A organización, abrumada polas masas en movemento, tardou tempo en botar as súas propias contas. "Cando menos, 60.000 dixeron primeiro", mais logo repasaron os seus cálculos, e en vista dos moitos que se quedaron sen escoitar o manifesto da Quintana, terminaron por dicir que 100.000.
Despois dos integrantes da coordinadora Queremos Galego, avanzaba termando dunha das pancartas da cabeza a plana maior do BNG. E, aproximadamente a medio quilómetro de distancia, perdidos entre o xentío, secundaban a protesta os socialistas galegos, co ministro de Xustiza, Francisco Caamaño, na comitiva.
Manuel Vázquez, secretario xeral do PSdeG, que agardou ao sábado para confirmar a súa presenza, quitáballe importancia á súa posición retrasada na marcha. Non é que estivesen gardando distancias, é que se lles meteu "todo o mundo diante". Por iso, ao final, quedáronse sen escoitalos. Iso xa pasara o 17 de maio, na anterior manifestación polo galego (á que segundo a policía asistiron 10.000 persoas) pero desta volta todo o mundo coincidía en había máis xente. Queremos Galego conseguiu mobilizar, incluso, aos grupos de defensa da lingua que en tempos adversos van agromando no Berzo, en Estremadura, en Andorra ou en Canarias. Á vez que tiña lugar a manifestación en Santiago, celebrábase unha reunión en pro do idioma propio e en contra das políticas e Feixóo en Bruxelas, e o Terzo da Fala de Bos Aires mandaba un comunicado excusando a súa presenza por estar a "10.000 quilómetros".
Miles de persoas ateigan a praza da Quintana. EFEA xente non deixaba de pasar, e non deixaría de facelo até tres horas máis tarde, cando a Fran Rei (vicepresidente da Mesa e coordinador de Queremos Galego, a plataforma que convocou o acto), o chamaron ao móbil para avisalo de que aínda había grupos saíndo da Alameda. Unha parella de municipais comentaba durante a marcha que debían de ser "máis de 50.000 persoas", e logo confirmaba a cifra, unha vez supervisada polos mandos, o axente ao que onte pola tarde lle tocaba garda ao teléfono: "Aquí deixáronme anotado 50.000". A organización, abrumada polas masas en movemento, tardou tempo en botar as súas propias contas. "Cando menos, 60.000 dixeron primeiro", mais logo repasaron os seus cálculos, e en vista dos moitos que se quedaron sen escoitar o manifesto da Quintana, terminaron por dicir que 100.000.
Despois dos integrantes da coordinadora Queremos Galego, avanzaba termando dunha das pancartas da cabeza a plana maior do BNG. E, aproximadamente a medio quilómetro de distancia, perdidos entre o xentío, secundaban a protesta os socialistas galegos, co ministro de Xustiza, Francisco Caamaño, na comitiva.
Manuel Vázquez, secretario xeral do PSdeG, que agardou ao sábado para confirmar a súa presenza, quitáballe importancia á súa posición retrasada na marcha. Non é que estivesen gardando distancias, é que se lles meteu "todo o mundo diante". Por iso, ao final, quedáronse sen escoitalos. Iso xa pasara o 17 de maio, na anterior manifestación polo galego (á que segundo a policía asistiron 10.000 persoas) pero desta volta todo o mundo coincidía en había máis xente. Queremos Galego conseguiu mobilizar, incluso, aos grupos de defensa da lingua que en tempos adversos van agromando no Berzo, en Estremadura, en Andorra ou en Canarias. Á vez que tiña lugar a manifestación en Santiago, celebrábase unha reunión en pro do idioma propio e en contra das políticas e Feixóo en Bruxelas, e o Terzo da Fala de Bos Aires mandaba un comunicado excusando a súa presenza por estar a "10.000 quilómetros".
Máis en:
http://www.elpais.com/articulo/Galicia/50000/personas/mayor/marcha/gallego/historia/elpepuespgal/20091019elpgal_1/Tes
No hay comentarios:
Publicar un comentario